Vehminle Yaşadım Şiiri - Vehbi Yurt

Vehminle yaşadım sanma
Arındı yüreğim şekten şüpheden
Tersyüz oldu cenah
Karşı yürüyüşe geçtiler son teknolojiyle
Yüzgün içinde olur sandım
Yüz adam istediler
Ben yüz adıma sıkıştırdım
Bir tuşa dokunuşta buldum yüzünü
Sıcak olmasa da sanal olan sözünü
Açılmış pencereler önümde birbir
Hangisini dokunsam diye söylenmeden
Uzanır parmaklarım
Dokunmak istediği pencereye
Hissedermiyim titrekliğini
Algı acemiliğini üstümden atarak
Adımlarım gecenin karanlığına ses katar
Sandığım yolculuğun uykusuzluğunda
Sunduğum susmanın derinliği
Meğer ben hala aynı noktadaymışım