Vehim Şiiri - Ahmet Turan Altunsu

Ateşler içindeyim.
''yorgan döşek'' uzanmışım...
Yorumsuz düşler içindeyim!

Alihoca köyünde
…/ sol sahilinde Alihoca deresinin,
bir güzel bahçedeyim.
Yamaçta üzüm bağları,
sekilerde meyve ağaçları,
ben bir hayma duldasında
…sedir üstünde münzevî;
……vehim seferindeyim.
Haymaya
…yılan kıvraklığıyla sarılmış
……bir güz asması: Göküş üzümü…
iri taneleri, salkım saçak tepemde öbeklenmiş…
sızmakta
…asma yapraklarının arasından…
……gün ışığı hüzmeleri; / hedef tutar gözümü!

Aylardan eylül/ekim;
son demleri bahçemin!
Kışlığa dönmek için başladı geri sayım.
…Ateşler içindeyim, bırak beni hastayım,
…son dem memleketimi az birazcık anayım! ..

……kim devşirecek elmaları,
……kim sandıklayacak?
……kim bozacak bu bağı,
……pekmezi kim kaynatacak,
……üzümleri kim kurutacak?
……ayvaları bir bir kim toplayacak?
……kim yıkacak su bentlerini,
……kazmayı küreği kim saklayacak?

Ateşler içindeyim, biliyorum;
otuzdokuz, kırk, kırkbir…: Ölüyorum! ..

……hayrat deyip talan edecekler!
……bağ bozumu olmayacak,
……ayvalar toplanmayacak,
……elmalar başında yetip dibinde kaybolacaklar,
……ve Göküş üzümlerini don vuracak; / kuruyup dökülecekler…
……tıpkı sahipleri gibi, onlarda ölecekler! ..

Hiç düşünmemiştim haymada ölüm,
‘’ Nuh’ tan sonra tufan ‘’ olur mu gülüm?