Vehim Şiiri - İsmail Gerçeksöz

İnsanlar gülüyordu alabildiğine
Veya bana öyle geliyordu
Nehirler, denizlere dökülüyordu...

Kuşlar kanat çırpıyordu havada.
Denizler çalkantı içinde bazan
Uzak minarelerde ezan,
Meyhanelerde şarkılar vardı
Şarkılar kaldırımlara dökülüyordu
Veya bana öyle geliyordu...

İçimi buruyordu yalnızlık, unutulmuşluk.
Dağlarda kar eriyor, izler kayboluyordu.
Uzakta dost yüzleri sıcak,
Ellerime, saçlarıma bir şeyler oluyordu.
Veya bana öyle geliyordu...