Vefâsızlıktan Batan Bu Gemi!

Rüyâlarım senin ile sülendi
Ey vefâsız gülemzsin sen bensiz
Âllâh bize ELESTÜ’den seslendi
Nâr içinde pişiyorum ben sensiz

Uyku terhis oldu onbeş senedir
Huzur can damarım emen kenedir
Benim için dört mevsim bir tanedir
Ağustos da üşüyorum ben sensiz

Sevda meydanına harman koymadın
İlâhi Âşkıma ferman koymadın
Gözde fer dizimde dermân koymadın
Müstakimde; düşüyorum ben sensiz

Hasretlik etti canı divâne
Lâyıkmıdır eften püften bahâne
Dişmanları güldürüşün şah3ane
Bu hâline şaşıyorum be densiz

İSLÂMİ canına kıydın yâ zâhir
Bu can sensin özden, temelden tahir
Alabora eder gemiyi bahir
Rota bozuk gidemezsin dümensiz