Ağlamıyorum artık...
Yerli yersiz, zamanlı zamansız...
Mevsimi bitti gözyaşlarımın.
Zamansız bir kuraklık hakim,
Göz çanaklarımda.
Daha itidal,
Daha itinalıyım.
Yapılandırdım ruhumu...
Boşu boşuna ıslamıyorum,
Duygu pencerelerimdeki,
Vefa çiçeklerini.
Ve diyorsun ki!
Bırak ağlasın!!!
Gözlerinden dökülen inci mi ki?
Dedin kendinle konuşmanda...
İyi bir ceza olduğunu ,
Düşünüyorsun...
Sanıyorsun...
A l d a n I y o r s u n !!!
Dedim ya!
Yapılandırdım ruhumu
Bir Nisan yağmuruydu
Geçti!!!
Gem vurdum
Deli dolu duygularımın ağzına.
Dizginledim,
Duygu atımı.
Ve yüreğimin orta yerine,
Gömdüm seni.
Bütün günahlarınla sevaplarınla.
Diktim mezar taşını,
Başucuma...
Ve üstüne
Beyaz kireç taşıyla,
Şöyle yazdım:
“Vefa onu terketti”
Kayıt Tarihi : 1.7.2020 20:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!