Vefâsıza Şitâyiş Şiiri - Mehmet İslami

Sevdiğim bülbülünü zar eden melektin sen
Allah’ın emâneti bana bir çiçektin sen
Âşk Muhabbet ikisirini beraberce içerken
Üzerine namerdin böceğini ağdırma

Hâydi canım sürmelim endâmını göreyim
Göreyimde zatına özcanımı vereyim
Güllerin sararmasın tomurcukken dereyim
Güz gelince estiren sam yeline boğdurma

Çorak toprak eyledi kuraklıktan yarıldım
Hiçbir güç bükemezdi bir sözüyle kırıldım
Hâlbuki bu güne dek Hakkım diye sarıldım
Kafdağı olan başı nolur yere eğdirme

Filizleri açtıran ab-ı hayatım idin
Rayihâmın ta arşa çıktığını söylerdin
Sidretül müntehanın hasreti vuslat derdin
Nûrumsun cevherini ataşlara değdirme

Bülbüle zar-ı figân ettiren gülün aşkı
Gülleri solduranda hicran-ı bülbül meşki
İSLÂMİ’nin gönlünde sevdiceğini köşkü
Boş bırakıp içine tipi boran yağdırma