Koca koca yıllar geçti aradan
kalbine ışık vermemiş yaradan.
Dilediğince zulmeyle, hayatımı zehreyle,
Hâk canımı almadan vazgeçmem bu sevdadan.
ister bağır, ister çağır, ister tüket ağır ağır,
yüreğime dolsa kahır, çekerim. sevmişim zâhîr...
Bu ne kara buluttur kalkmak bilmez üstümden,
Tam hasad zamanında vuruldum bin yerimden.
Umudumun çiçeği, açmış iken Kardelen,
yine bir artçı oldu ve yüreğimde deprem.
Nasıl yürek var sende? söyle bu nasıl vicdan?
her günüm dünden beter, hicran dört yanım hicran.
Biliyorum ey zalim, sana dokunmaz hâlim,
sabreder idim lâkin, kalmadı ki mecalim.
Biliyorum hepsi boş, gittin gelmeyeceksin,
Bu virân bağlarımı artık görmeyeceksin.
Mezarımın yerini bile bilmeyeceksin,
Sen beni güldürmedin, sen de gülmeyeceksin.
Vebalimi çekecek ama ölmeyeceksin...
Kayıt Tarihi : 3.5.2010 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu bir şiir değildir, şiir olarak görmeyin.. bu bir haykırıştır, bu bir isyandır kadere ve sevgiliye. bu bu bu bir yüreğin bitişidir, çöküşüdür, yokedilişidir. vefasız bir gönülde vefa ararken, vebaya yakalanmaktır... bu kimsesiz yüreklerin, sahipsiz sevgilerin benim gibi değersiz bireylerin umudunu yiyen sevda fukaralarının sessiz ve derinden taa yüreğinin içinden sızan son gözyaşlarıdır.... göz pınarlarımız kurudu artık yaş kalmadı hepsini akıttık sevdamızın uğruna... belki de bu, buralara vedamızın bir başlangıcıdır.... sevipte sevilmemek yaşayan bir ölüye dönmektir... çok acıdır çok.. kalın sağlıcakla...
Yüreğine sağlık. Kutluyorum.
selamımla...
TÜM YORUMLAR (29)