Vefasız yıllar Şiiri - Münevver Şenol

Vefasız yıllar
Hayatım gitti,ömrüm tükendi.
Sayılı günler,biran,gibi,geçtide,anlayamadım.
Herkese,mutluluk verdim,gülücük saçtım.
Dertlerine derman oldum,onlarla yandım.
Birgün,mutluluk kapımı çalacak sandım..
Heyhat boşuna beklemişim,bak ömrüm gitti.
Sanki,çokşeymi,istedim,ben bu hayattan?
Bir,lokma,bir hırka küçücük mutluluk,yeterdi,bana.
Onu bile yakalayamadın ya müniş,yuhh,olsun sana.
Eller gözünü açtı ben ağzım,açtım.
Sonunda,şaşırıp,ben baka kaldım.
İşte ağızını açana,böyle yaparlar.
Bırakın sizde acımayın,oh,olsun bana.
Bıktım budünyadan,gidiyorum hadi bana elveda.