Fani dünya üzerinde, gezdim dolaştım,
Yalan dolu sevdanın, şehrine ulaştım.
Aşkın kuyusunda, yalnızlığa bulaştım,
Neyleyim aşkı bilmeyen, vefasız yari.
Sevginin gözü kör, aşkın Kulağı sağır,
Seni hiç kimse duymaz, istersen kalk bağır.
Yalan sevdayı taşımak, bilirim ağır,
Neyleyim aşkı bilmeyen, vefasız yari.
Kalbimin perdesi solmuş, camları kırık,
Kendimi bildim bileli, bedenim yıkık.
Kalemin tükenmiş, sayfaların hep yırtık,
Neyleyim aşkı bilmeyen, vefasız yari.
Dedim olsun herşeyde, elbet bir hayır var,
Dünyamı yaşantı mı? bana ettiler dar.
Kalbimi kumar ettiler, ellerinde zar,
Neyleyim aşkı bilmeyen, vefasız yari.
Aşık Zeki aşıkların, olmuş bilmece,
Dillerden ihanetler, düşer hece, hece.
Oysa seni düşünürdüm, her gündüz gece,
Neyleyim aşkı bilmeyen, vefasız yari.
ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY
15.10.2019
Kayıt Tarihi : 8.4.2021 21:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!