yetim yokuşları sabrımla sürdüm
sümbüle suyu ömrümden verdim
başağın devşirip yetmişe böldüm
harmanımı yel savurdu zamansız.
kışlar beledim gönül rahm'ından
baharlar bezedim kiraz dalından
dilekler diledim yüce Rab'bimden
duasız bir el savurdu zamansız.
aydıni der yolum uzletten geçer
gönül bu, ervâh'ın şarabın içer
şafak perdesini merdine açar
vefasız yâr savurdu zamansız.
Kayıt Tarihi : 1.12.2022 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vuslat saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!