Vefasız Yar Şiiri - İbrahim Halil Demir

Gönül kapım kilitlenmiş sana açılmaz artık,
Ne yaparsan yap iflah olmazsın çünkü bu kalp kırıldı artık,
Kurtuluşun yok çikamazsin bu çirkinliklerden artık,
Sevgim tükendi.Bu gönülde yeşeremezsin artık.

Nerede bir canlı mahkukat varsa,orada aşk var.
Nerede bir zalim varsa,orada mazlumun Allahı var,
Nerede bir nimet varsa,orada meşakkat ve külfet var,
Nerede kalbi güzel,düşüncesi güzel varsa,orada rahmet var.

Aç uyunmaz,susuz yaşanmaz vede sensiz olmaz,
Muhabbet olmadan,sevgi tezahür etmez,
Yaram var.Onu yardan başka kimse sarmaz,
Gözlerim yolda kaldı.Vefasız yar açtığı yaraya bakmaz.

Yine andım seni,istemiyerek celallendim.
Ben seni karşılıksız sadece Allah için sevdim.
Yuvasına eli boş gelen bir mazlum gibi,
Sevgini sadece gönlüme değil,beynimede yazdım.

Düş yakamdan! beni iflah etmiyosun bir türlü
Bu nasıl bahardır? dağlar halen boranlı karlı,
Bu gönül daha ne kadar kalacak yaralı?
Yufka yürekliler olmaz olamazlar zararlı.

Bu nasıl gönüldür ki,açılmamak üzere mühürlenmiş
Bu nasıl vicdansızlıktır ki merhamet acıma hissi kalmamış,
Bu nasıl candır ki kendisinden başkasını hiç düşünmemiş,
Bu nasıl aşktır ki hep ağlatmış hiç güldürmemiş.

Kalmaz vallahi sana bu yaptıklarının hiç biri,
Bırakmadın bu şeytanımsı gurur ve kibiri,
Hatırlarmısın? Düşünmeden içmek istemiştim zehri,
Ne ben ne de hiç kimse affetmez sen gibi bir zalimi.
20/10/2003