Gözyaşlarım da boşa akmaktan korkuyor
Belki bu yüzden yerinden kımıldamıyor
Vefasız bir sevgili uğruna ağlamak
İnsanı üzmekten başka neye yarıyor?
Her demde onun adını sayıklıyorsun
Uğrunda can vermekten asla korkmuyorsun
Ama o sevgili vefasız olduğundan
Sonunda da çaresiz yalnız ağlıyorsun
Nazarıyla şu gönlümü perişan etti
Beni onulmaz dertlerden dertlere itti
Biçare gönlüme her an derman ararken
Arkasına bile bakmadan çekti gitti
Bu sözlerim sana ey vefasız sevgili
Sende sevgiden anlayacak kalp var mı ki?
Yine de bahtın da yolun da açık olsun
Üzme kimseyi beni bitirdiğin gibi…
Kayıt Tarihi : 31.7.2007 08:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!