Vefasız Ömrüm Şiiri - Sevinç İnal

Oradan oraya savurma külüm
Şu sönen ateşe üflesen ne ki
Her canlıya ille yok mudur ölüm
Yok desem gelmez mi ölmez miyim ki?

Uğraşma ey hayat bu ömür benim
Ruhumu gasp ettim elleyemezsin
Eskiyen dünyanda bozuldu genim
Söylesem beyhude belleyemezsin…

Her canlı içinde harman olurken
Hiç derdin değildi sen hep “bir gündün”
Yaşamı güçlükle senle solurken
Vurdun abalıya her gün öldürdün…

Sen öyle doğmuştun hakikatsizdin
Bilerek eyvallah demiştim sana
Çok yerde hatalı ve dikkatsizdin
İtiraf et hakkın geçmedi bana…

Ben varsam sen varsın farkında mısın?
Benden sonra “hayat” varmış bana ne!
Söylesene şimdi arkamda mısın?
Değilsin… Olma da, benden sana ne!

Giderken adımı yazacak toprak
İnsandı diyecek insandı gerçek
Mevsimsiz düşerse dalından yaprak
Hatırla beni ve derince iç çek…

Seni vicdanınla bırakıyorum
Olur a belki de pişman olursun
Bitti be İçinde kaybolmuyorum
Benimde hesabım senden sorulsun…

İşte ölüyorum ömrüm, hadi! Sen devam et…