Ne zaman mutluluğu yazmaya çalıştıysam,
kalemim hep tökezledi...
Ne zaman mutlu sona doğru sayfa açtıysam,
mürekkebim bitti.
Ne zaman sayfa atlayıp, mutluluğa göz kırpsam
yarım kaldı mutluluğum.
Anladım ki ben acılarla bütünleşmişim.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta