Vefasız Elinden Şiiri - Sadık Kocabaş

VEFASIZIN ELİNDEN
Gönül bahçem talan oldu zamansız,
Gülün hatırına daldım neyleyim.
Gidişin sessizdi, gelişin cansız,
Bir çıkmaz sokakta kaldım neyleyim.

Kaderin kalemi karaymış meğer,
Sırtımda taşıdığım yaraymış meğer,
Bu aşk dedikleri kuraymış meğer,
Boşluğa bir ömür saldım neyleyim.

Zemheride kaldım, güneşim söndü,
Baharım dumanlı borana döndü,
Gözümün yaşları ummana indi,
Kendi deryamda boğuldum neyleyim.

Ne bir haber geldi, ne bir selamın,
Yüreği yakıyor her bir kelamın,
Dibi görünmüyor derin belamın,
Ateşin içine daldım neyleyim.

Kapına kul oldum, geçtin yanından,
Canımı ayırdın tatlı canından,
Bir yudum içmedim aşkın hanından,
Zehirle kadehi doldum neyleyim.

Yoluna serdiğim bunca seneler,
Gözümde birikti kanlı jale'ler,
İçimde yıkıldı ulu kaleler,
Yıkık bir virane oldum neyleyim.

Şu garip gönlümün feryadı dinmez,
Gidenler bir daha geriye dönmez,
Yanan bu ateşler ebedi sönmez,
Sararıp yaprakça soldum neyleyim.

Sitemim kendime, sanma ki sana,
Hasretin yükünü yükledin cana,
Kalemsiz Şair'im düştüm figana,
Seni Yaradan'a saldım neyleyim.