Vefasız Dünya Şiiri - Halil Dülgar

Yaradılış takdirdir, sanma sakın kazara
İnsan mecburen uğrar dünya denen pazara
Bir kefen satın alır sonra döner mezara
Şu vefasız dünyanın meskeni, malı yalan.

Belâsı, derdi peşin; mutluluğu vadeli
Dünyaya aşık olan ya sarhoştur, ya deli
Bir üzüm tanesinin yüz tokattır bedeli
Şu vefasız dünyanın kaymağı, balı yalan.

Cenaze namazında er olur komutanlar
Makamını kaybeder halka üstten bakanlar
Alkış, şöhret sıfırdır; insan ölünce anlar
Şu vefasız dünyanın hali, ahvali yalan.

Herkese göz kırpar da kimsenin yari olmaz
Dünya gaddar, mekkardır; yardımı, hayrı olmaz
Kabirde geçmez akçe zenginin kârı olmaz
Şu vefasız dünyanın parası, pulu yalan.

İnsan misket yuvarlar musalla gölgesinde
Büyük hesaplar yapar kabrinin eşiğinde
Bir mikropla devrilir, solar gider üç günde
Şu vefasız dünyanın goncası, gülü yalan.

İnsan ölmeye görsün derhal kabri kazılır
Başına bir taş dikilir, hemen ismi yazılır
Ahbap, akraba döner, yalnız ameli kalır
Şu vefasız dünyanın dostu, Halil'i yalan.