Vefasız Dostu Şiiri - Meryem Keskin

Oturdum şöylece, geçmişe baktım,
Duygular sel gibi, çağladı aktım.
Efkarlandım birde, sigara yaktım,
Maziden hüzünlü, bir rüzgar esti.
Özlemle yad ettim, vefasız dostu.

O dostki beraber, yerdik içerdik,
Hayırdı işimiz, şerden kaçardık.
Tarlada türküyle, ekin biçerdik,
Yıllar var selamı, sabahı kesti.
Özlemle yad ettim, vefasız dostu.

Otuzlu yaşlara, can cana geldik,
Beraber ağladık, beraber güldük.
Şimdi ayrı ayrı, yurtlarda kaldık,
Kardeşten öteydik, darıldı küstü.
Özlemle yad ettim, vefasız dostu.

O güzel dostumu, rüyamda görsem,
Göz göze halini, hatrını sorsam.
Gördüğüm bu düşü, hayıra yorsam,
Edeple sererdim, gönlüne postu.
Özlemle yad ettim, vefasız dostu.

Ömür bahçesinden, çiçekler derdik.
Son nefese kadar, yareniz derdik.
Sabahlara kadar, sohbet ederdik,
O bülbüller gibi, dilleri sustu.
Özlemle yad ettim, vefasız dostu.

Bir an sendeledim, bu nasıl şeydi?
Hayal mi rüyamı, bilmemki neydi?
Can dostum karşımda, boynunu eğdi,
Sanki bana kırgın, yüzünü astı.
Özlemle yad ettim, vefasız dostu.

Dest-i-naz desede, duyan olmadı,
Gönül çağrısına, uyan olmadı.
Geçen o yılları, sayan olmadı,
Anladım geçmişin, yolları pustu.
Özlemle yad ettim, vefasız dostu.

…….Meryem Keskin……
…….19.11.2024……..
…….Muhammes……