Vefasız Dostlarım Şiiri - Esat Erbil

Yolumda duran oldular,
Benim vefasız dostlarım,
Sırtımdan vuran oldular,
Benim vefasız dostlarım.

Doğru dedim ters dediler,
Öksüzün malın yediler,
İnsaf etmeden kiydiler,
Benim vefasız dostlarım.

Ben yükseldim koymadılar,
Maskaların soymadılar,
Doğru yola uymadılar,
Benim vefasız dostlarım.

Darlık çektim hep güldüler,
Namımı kötü bildiler,
Önümde ağız sildiler,
Benim vefasız dostlarım.

Türkçülüktür hep amcım,
İçimdedir sancım acım,
Ayırdılar kardeş bacım,
Benim vefasız dostlarım.

Ölseler dostluk bilmezler,
Bir suç yapsam af kılmazlar,
Yedi canli hiç ölmezler,
Benim vefasız dostlarım.

Ne kadar onlar azdılar,
Derin kuyular kazdılar,
Elimden kötü yazdılar,
Benim vefasız dostlarım.

Allah af etmez onları,
Açıklanır hep donları,
Yanlıştı yanlış yönleri,
Benim vefasız dostlarım.