Ara sıra geri dönerek baktın
Kalbime sessiz ve sakin aktın
Tutuşturuverdin kalbimi yaktın
Vay benim vefasızım, cananım.
Sonra manalı baktın yüzüme
Kızgın közleri atıverdin özüme
Fakat kulakvermedin sözüme
Vay benim vefasızım, cananım.
En sonunda kaşlarını çattın
Gurbetin karanlıklarına attın
Bilmem aşkımı kaç pula sattın
Vay benim vefasızım, cananım.
Randevu yerinden hızla geçtin
Aşkımı binbir parçaya biçtin
Acı çektirecek tek beni seçtin
Vay benim vefasızım, cananım.
Neden dönmedin bir daha geri
Unutamam buluştuğumuz yeri
Senin yoluna koymuştum seri
Vay benim vefasızım, cananım.
13/06/1984 Karacabey/BURSA
Ahmet AlKayıt Tarihi : 13.11.2012 16:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Al](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/13/vefasiz-cananim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!