Aşk bürünürken mehtabın şavkına
Dertlerin zirvesine çıktım ben de
Yarim bensiz ermişken muradına
Hüznümün doruğuna vardım ben de
Mabed sayardın kalpten bu yapıyı
Çile düğün olmuş gamlar balayı
Sevda,yabana açarken kapıyı
Davetsiz misafirim girdim ben de
Bir hiç gibi kalakaldım ardında
Gönlümde ki ateş var mı bağrında
Sen aydınlanırken sevda yurdunda
Kör karanlık misali çöktüm ben de
Hep sırtımdan vurdular dövüşürken
En büyük hançeri yedim elinden
Sen afsız günahlarla boğuşurken
Vicdanımı sevaba kattım ben de
Çıkmaz sokak da sendin kördüğüm de
Kahrolacaksın hüznü gördüğünde
Arsız yüreğin buza döndüğünde
Geçmişin aleviyle yandım ben de
Aşk sarhoşu değilim artık aydım
Sevda uykusundan gayrı uyandım
Bir vefasız baykuşu yardan saydım
Dünya kaç bucakmış ah gördüm ben de
Kayıt Tarihi : 1.9.2013 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!