Bahtım yokuş oldu ben çıkamadım
Bu derin vadide yol alamadım
O yeşil gözlere inan doymadım
O gözlerle bir kere ağlamamışsın
Umut saklı kaldı yırtık cebimde
Bulutlarda idin yüce sevgimle
Gökte kanat çırpan ak güvcencinle
B,ir kanat çırpışı ağlamamışsın
Ruhumun nakışı oldu herv sözün
Çok asil bilirdim benliğin özün
Bir kerecik gören yabancı gözün
Ağladığı kadar ağlamamışsın
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 08:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ile çok büyük bir mal varlığına sahipti. Küçük bir kız doğdu babadan sonra. Çok üzücü bir durum olmasına rağmen gelin üzülmesin diye üstüne gitmiyorlardı. Anne hem bunları anlatıyor hem ağlıyordu. Annenin asıl ağırına giden 24 yaşında kaybedilen bir eşin ardından daha acısı dinmeden kendini düşünmesiydi, üstelik iki aylık bir de emanet kız çocuğu vardı. Akşam karanlığı çökmüştü. Anneden izin isteyip kalktım.Araba kullanıyordum ama nasıl kullandığımı eve doğru nasıl gittiğimi hiç hatırlamıyorum. Öğretmen evinin tam köşesine geldiğimde birden bire ilham geldi. Arabayı kenara çektim. Kalem buldum ve gazete kadının boş kenarlarına bir şeyler karalıdım. Kendimi oğlanın yerine koymuştum bir an.Şiirim,in dizeleri oğplanın ağzından gelinin vefasızlığını anlatmaktadır.
Bahtım yokuş oldu ben çıkamadım
Bu derin vadide yol alamadım
O yeşil gözlere inan doymadım
O gözlerle bir kere ağlamamışsın
Umut saklı kaldı yırtık cebimde
Bulutlarda idin yüce sevgimle
Gökte kanat çırpan ak güvcencinle
B,ir kanat çırpışı ağlamamışsın
Ruhumun nakışı oldu herv sözün
Çok asil bilirdim benliğin özün
Bir kerecik gören yabancı gözün
Ağladığı kadar ağlamamışsın
Sayın Çakmaklı,şiir gibi bir şiir okudum.Yüreğine sağlık.Sevgiyle kalın.
Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (1)