Vefasız Şiiri - Şemsi Hançer

Hani o güneş batımında söylediğin son söz vardı ya
Mutlu ol, deyip de sonrasında sustuğun.
Sonrasında ise sanki unutmuşluğun.

Verdiği açıları bilir misin sen vefasız?
Sanki o acı dolu yılları biz birlikte yaşamadık.
Şimdi mutlu ol demek ne kadar kolay.
Değil mi vefasız?

Öyleyse var git işine.
Yaralı bir ceylan gibi yıkılığımı görme.
Görme be vefasız.

Aynalara baktığımda sensiz geçen yılların, çizgileri yüzümde sayılır oldu.
Gözlerimin derinliklerinden, çektiğim acılar okunur oldu.
Çizgiler yüzümde acılar gözlerimde, sevdansa yüreğime mahkum oldu.

Sen bunu biliyor musun ey vefasız?
Sevdan yüreğimde, hasretin yıllarda saklı kadı.
Bir muradım vardı, o da mahşere kaldı.
Varsın o da kalsın mahşere, sevdamın kaldığı gibi.
Bizim de adımız yazılsın,
Leylanın aslının Ferhat’ın yarım kalan sevdaları gibi.
Bende en az onlar kadar sevdim seni.
Sevdim be vefasız biliyor musun?

(Şair abla)

Şemsi Hançer