VEFASIZ
Elimde bir demet çaldım kapını;
Göz üstüne kaşı yıktın vefasız.
Söyledim derdimi, arz-ı hal ettim;
Çatık kaş altından baktın vefasız.
Şöyle bir göz süzdün, burun kıvırdın;
Gönül sarayımı yıktın, devirdin;
Acı tebessümle yüzün çevirdin…
Yüreğime kurşun sıktın vefasız.
Kahırlı sözler hep geldi dilime;
Anlatmaya kifayetsiz kelime;
Merhamet etmedin garip halime…
Aşkın kemendini taktın vefasız.
Dinlemedin, anlamadın beni hiç;
Gönül duvarıma koymadın kerpiç;
Ya bir yudum su ol ya al beni iç;
Sevda pınarımdan aktın vefasız.
Bağrımın hançeri, başımın taşı,
Derdimin sebebi, gözümün yaşı…
Mecnun’a döndürdün şu Karakuş’u;
Aşkın çöllerinde yaktın vefasız.
Kayıt Tarihi : 19.6.2020 02:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!