Bundan sonra yüzüme sakın bakma!
Lânet olsun emi sen gibi yâra,
Beni yaktın bir başkasını yakma
Batırıp batırıp çıkarma nâra.
Eller gibi beni hiç güldürmedin
İstedim de bir türlü sevdirmedin
Seni dermek istedim, derdirmedin
Düşürdün be vefâsız âh u zâra.
Mecnun gibi oldum, sen anlamadın
Ferhat’ım dedim, beni dinlemedin
Bir zaman benim kıymetimi bilemedin
Seni sevdim de geçemedim kâra.
Sen Leyla’mdın bakıp çölde gördüğüm
Sen Aslı’mdın yanıp yanıp öldüğüm
Sen Şirin’imdin dağları deldiğim
Dedim de güldürdün beni ağyâra.
Gözlerin ufukta sanki bir ışık
Bilirim, sana kim olmadı âşık
Benimle küskün, düşmanla barışık
Olup da astın Mansur gibi dâra.
(17.06.1996 Isparta)
Kayıt Tarihi : 12.10.2017 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Isparta'da bir vefasıza yazıldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!