Vefasız Şiiri - Eminnur Acar

Güven yoksa ailenin, anlamı ne?
Güven yoksa sevgi kalır mı?
Güvensizliktir, taşlaştırır, insanı
Güvendiğim dağlara, taşlar yağdı

Sarıldığım dallar, çürükmüş meğer
Kaldı ellerim, böğrümde
Öğrendim, güvenen insana
Kalır, yarı yollarda

Öğrendim, bir Yaratana
Bir de, güvenmeyi kendime
Çok emin değilim, kendim den de
Belki de, ölürüm, az sonra

Sonsuz olandan başka, güvenecek ne var?
Güvendiğim dağlara, karlar yağmış
Güvendiğim dallar, meğer çürükmüş
Kime sarılsam, vefasızmış