Vefasız. Şiiri - Nuh Comba

Sevdanı kazımışım gönlümün kapısına
Her daim aklımdasın okuyorum vefasız
Aşkını kayıt ettim kalbimin tapusuna
Nakış nakış adını dokuyorum vefasız

Şu karanlık geceme ışık veren ay mısın?
Toprağıma mis gibi koku seren kay mısın?
Vuslat güzergâhına gerdirdiğim yay mısın?
Çağlayan seller gibi akıyorum vefasız

Tuvalimde suretin hazin hazin bakıyor
Tutuşmuş sinelerim alev gibi yakıyor
Nisan yağmuru gibi gözlerimden akıyor
Keder kurdelesini takıyorum vefasız

Bunu böyle bili ki sen vazgeçip gider sanma
Değil düşmanın sözü, dostlara bile kanma
Son pişmanlık faydasız hırsın korunda yanma
Yılmadan usanmadan bakıyorum vefasız

Aşk ile çöllerinde mecnun olup gezmişim
Yürüdüğüm yollara hep adını yazmışım
Ben sevdamın uğruna çukurumu kazmışım
Umudun yollarında şakıyorum vefasız

Her nefes aldığımda adını soluyorum
Tükenmiş umutlarda saçımı yoluyorum
Hayallerin içinde kaybolup ölüyorum
Firakın yollarını yakıyorum vefasız

Ay doğmuyor geceme hasret çalar ayaza
Ak düşmüş saçlarıma, teslim olmuş beyaza
Nuh’um vuslatın için dönmüş ise enkaza
Sensiz saraylarımı yıkıyorum vefasız

Nuh Comba