Yıktın viran ettin gönül bağımı
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Talan ettin zirvelerim, dağımı
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Ömrümü yoluna harcadım bitti
Gençliği bitirdik yaşımız gitti
Başımda bir sevda ateşi tüttü
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Koklanmazsın görünmezsin bilinmen
Tek gülümsün benim için derilmen
Ölü saydım seni artık dirilmen
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Dereler de suyum oldun çağlayan
Gök yüzünde bulutumdun ağlayan
Sendin benim şu gönlümü dağlayan
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Gelseyidin uğruna can verirdim
Kucak açsan koşaraktan gelirdim
Gittiğinde çıldırmıştım delirdim
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Acı ile yıllara gem vurmuşum
Hasretinle özleminle dolmuşum
Bir köşe de yapayalnız kalmışım
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Boyun büktüm hep el açtım Mevla ya
Seni kattım en onulmaz duaya
Feda ettim kendim kara sevdaya
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Tükendi ya...sebatım da sabrım da
Çıkagelsen bir defacık ha... birde...
Ecelimi bekletirsin kabir de
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Kayıt Tarihi : 20.3.2010 18:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Arıkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/20/vefasiz-243.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!