Vefasız.... Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Akmayan pınar oldun, dağ başında kar oldun...
Yar seni ben beklerken, gittin ele yar oldun...
Evvel ahır böyleydin, sandın bahtiyar oldun...
Sensin benim ecelim, kader felek neylesin?

Sende hiç vefa yok mu, üzdün cefakar oldun...
Yeni buldum sanmıştım, şimdi cezanı buldun...
Ne akıl var ne izan, kendin edip sen buldun...
Kötü huy bezdiriyor, buna şair neylesin?

İhanet kor bir ateş, yaşadın sen de gördün,
Gözlerine vurgundum, sanırım bakar kördün...
Niçin kırdın dalımı, madem ki seviyordun.
Sen soldurdun alımı, kara sevda neylesin?

Şimdi git te bul ara, meydan oku yıllara...
Hep böyle kalmaz gençlik, sen de düşersin dara,
Sen soldurdun ömrümü, mazi içimde yara...
Ne usta hastaymışsın, buna tabip neylesin?

27/Haziran/2009/Bodrum