Vefâsız.. -2- Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Sevdim diye niye nâzın?
Geleceksen gel vefâsız;
Gönlüm oldu sanki sazın,
Çalacaksan çal vefâsız..

Hafakan mı nesin bastın?
Durup durup nice kastın,
Bana bakıp yüzün astın,
Güleceksen gül vefâsız..

Sakın deme hep eyledim,
Sonra dersin der neyledim?
Âhdim olsun bil veyledim,
Alacaksan al vefâsız..

Sarılmadan bir kez bele,
Neden kaçtın neden ele?
Göz yaşlarım döndü sele,
Sileceksen sil vefâsız..

Bir göründün bir saklandın,
Tek özürle mi paklandın?
Ben geldim sen ayaklandın,
Kalacaksan kal vefâsız..

Gece gündüz sır saçmaktan,
Ben usandım söz açmaktan,
Sen bıkmadın yâr kaçmaktan,
Yılacaksan yıl vefâsız..

Sana dâim duy kurdayım,
Ne dersen de, olurdayım,
Saklanmadım ki burdayım,
Bulacaksan bul vefâsız..

Değil miydi ömrüm fedâ?
Nerden çıktı yâr elveda?
Avutacak var mı sedâ?
Çeleceksen çel vefâsız..

Övgülerde sensin enim,
Mecnûn da kim deli benim,
Hançeri Aşk, kalp dilenim,
Böleceksen böl vefâsız..

Dediğim bu unut kaçım?
Sevgine yâr öyle açım,
İşte başım işte saçım,
Yolacaksan yol vefâsız..

Ne kızarım ne küserim,
Gözlerimde sensin ferim,
Sanma seni ben üzerim,
Bileceksen bil vefâsız..

Adem daha nasıl desin?
Ya he de ya dinsin sesin,
Karar ver de gayrî kesin?
Salacaksan sal vefâsız...