Gülmeyen, şu asık yüzümün,
Ağlayan, yaş dolu gözümün,
Kırıcı olan her sözümün,
Sebebi sensin ey vefasız.
Dünyaya, hayata küsmemin,
Dillerden dillere düşmemin,
Konuşamayıp susmamın,
Sebebi sensin ey vefasız.
Gece, gündüz içki içmemin,
Arkadaşlarımdan kaçmamın,
En güzel şeylerden vazgeçmemin,
Sebebi sensin ey vefasız.
Bu dünyada yalnız kalmamın,
Gül gibi sararıp solmamın,
Her gün binlerce kez ölmemin,
Sebebi sensin ey vefasız.
Avare avare gezmemin,
Sevdiklerimi üzmemin,
Şu tatlı canımdan bezmemin,
Sebebi sensin ey vefasız.
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!