Vefasız Şiiri - Mete Ekici

Günahkar bir kulum, suçumsa sevmek
Benim gibilere ne denir ahmak
Ah çekip içimden gelir ağlamak
Yıkılırsam tutup kaldır vefasız.

Her halde sanatın zulüm eylemek
Belkide kaderim her gün ağlamak
Eziyet ederek gönlüm dağlamak
Zevk mi verir bu ne haldir vefasız.

Bazan çok tatlısın, bazan azarsın
Bir gün gelir sende candan bezersin
Neden inat edip beni üzersin
Açıkça tavrını bildir vefasız.

Bugün bir başkasın yarınsa başka
Önüne geçilmez düştüm bir aşka
Sana aşık oldum,oldum bambaşka
Aşılmaz bir engel yoldur vefasız.

Ürkek ceylan gibi kaçarsın benden
Ne yapsan,ne etsen vaz geçmem senden
Beni daim üzüp bıktırma candan
Mecnunun emrinde kuldur vefasız.

Seni yaratana şikayet ettim
Ah çektim,üzüldüm,tükendim bittim
Düşünkü gelmemek üzere gittim
Mutlu edecekse öldür vefasız.

Aşkı yaşamazsan,sevmeyi bilmen
Selam versem bile selamım alman
Böyle davranarak hiç mutlu olman
Severek kendini andır vefasız.

Aşık olmak gerçek seven işidir
Aşk Allah'ın ikramının başıdır
Seni seveniyin göz yaşlarıdır
Merhametin varsa dindir vefasız.

Her halde niyetin beni öldürmek
Sana olan sevgim rafa kaldırmak
Aşkın deryasından bir su doldurmak
İstiyorsan gönlüm göldür vefasız.

Sana olan sevgim yanlış anlama
Temelli kaybedip her gün ağlama
Mete'yide mezarlığa yollama
Merhamette ikram boldur vefasız.