Vefasız Şiiri - Gündüz Şirin

Elleri,kollarım,gözlerim sensiz
Kalbim yalnız kalmış artık kimsesiz
Uykularım olmuş şimdi hayalsiz
Nasıl yaşarım ben sen yokken sensiz

Kalbim sensizliğe isyan ediyor
Gözlerimden yaş değil hasret akıyor
Düşamnlarım halime bakıp gülüyor
Duvarlar derdime ortak oluyor

Şefkatiyle rüzgar okşuyor beni
Teselli ediyor kırık kalbimi
Nasıl unutayım o terk edeni
Oyar bitirir ancak benim derdimi

Bedenim yorgun düştü uyuyorum ben
Hayalimde ararım neredesin sen
Karşıma çıkıp ta burdayım desen
Dünya benim olurdu bir bilebilsen

Uyandım uykudan yine yalnızım
Kalbimi yıpratır dinmeyen sızım
Allahım niye ben böyle bahtsızım
Dön artı geriye dön vefasızım