Herkes terketti sonunda
Vefalı yalnızlığım
Sen yalnız bırakmadın beni
Ne güzel anlaşıyoruz seninle
Gönüllerimiz bir, duygularımız bir
Hasretimiz bir, özlemimiz bir
Artık bırakmam
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Üstat insanlar sanki depremle beraber güzelliklere dair duyguları umudu, huzuru enkaz altında bırakmış durumda. Herkes kendi derdinde ve kendi kendiyle kaldı. En azından ben böyle görüyorum. Onun için şiiriniz benim için daha da anlamlı geldi. Yüreğinize sağlık.
Teşekkürler Hasan bey.
İnsanın her türlü koşullarda kendisini de aşabilen bir özelliği vardır. Yeter ki aklını çalıştırsın, gönlünü dinlesin. Umut canlı tutulamazsa yaşamın da bir anlamı kalmaz. Bazen içine kapanmak, kendi kendine kalmak, sessiz durmak umutsuzluk değil tam tersine yeni umutları yeşermek için bir bekleyiştir. Umarım ve dilerim ki yıllardır yaşadığımız ve halen içinde bulunduğumuz olumsuzluklardan kurtularak insanca bir yaşama kavuşmamız olanaklı olur bizler de görürüz ve yaşarız.
Selamlar, sevgiler…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta