Vefalı Seyahat Şiiri - H. İbrahim Sakarya

Yıl 1960 Mardin Kızıltepe Büyük Boğaziye Köyünde Öğretmenin. İlk görevim olan okulda 12 öğrencim var. Üç yıl yağmur suyu içtim. Okulumda Ne sıra ne masa ne kara tahta hiç bir şey yoktu. Tahta zemin üzerinde birbuçuk yıl öğretim yaptım. Bunlar yoktu ama sevgi vardı, dostluk vardı kardeşlik vardı. 48 Yıl aradan sonra öğrencilerimin ısrarlı daveti ve benim yılları dolduran hasretim üstün geldi ve ziyaret ettim Boğaziye Köyümü. Hasret giderdim öğrencilerimle, çocuklarıyla ve okulda okumakta olan torunlarıyla. Sitemizden bir kez daha selam olsun canlarıma:

VEFALI SEYAHAT

Bin dokuz yüz altmış muallim oldum
Büyük Boğaziye ilk görev yerim,
Yokluklar içinde insanlık buldum
Kürtlerle Araplar can kardeşlerim.

Bursa’dan Mardin’e giden yolcuyum
Vefayı gözeten yavuz kolcuyum
İnsanım ben, ne sağ ne de solcuyum
Kürtlerle Araplar din kardeşlerim.

Kırk sekiz yıl sonra sarılıp öptük
Etli pilavlara, sofraya çöktük
Anılar yaşayıp ortaya döktük
Kürtlerle Araplar can kardeşlerim.

Tutuşlar hanesinde bayram yaşandı
Sevgiler sel gibi, dolup taşandı
Maziler çiçekti renk renk açandı
Kürtlerle Araplar din kardeşlerim.

Çiftçiler oymağı ikinci menzil
Duygular çok fazla edemem tenzil
İnsanlık kemalde, şeytanlık rezil
Kürtlerle Araplar can kardeşlerim.

Huzur bulduk Beşire’nin evinde
Bahçe yatağında her üç öğünde
Derman vardı ayranında dev’inde*
Kürtlerle Araplar din kardeşlerim.

Abdül Âlim aldı bizi Mardin’e
Seyran ettik Şeyh Musa’nın yurduna
Selam olsun hem kuşuna kurduna
Kürtlerle Araplar can kardeşlerim.

Ver elini Nusaybin’e gittik mi?
Süleyman’a candan selam ettik mi?
Kebap, pilav, çiğ köfteler yedik mi?
Kürtlerle Araplar din kardeşlerim.

Abdül Âlim Beyaz Suya götürdü
İkram izzet yüzümüzü güldürdü
Bu seyahat hasretimi söndürdü
Kürtlerle Araplar can kardeşlerim

İnsanlar kardeştir renge bakılmaz
Diller mana verir tefrik yapılmaz
Takva gönüldedir ayrı satılmaz
Kürtlerle Araplar din kardeşlerim.

H.İbrahim SAKARYA

*Dev: Kürtçe de ayran demektir.