Vefalı Dost Şiiri - Gazikurdoğlu Mustafa ...

Efendim! Siz mi seslendiniz gölge? Ben mi geleyim?
Yakına gel, gel de bari kim olduğunu göreyim...
Vay arkadaş sen miydin, hiç ummazdım nerden bileyim?
Alaca karanlık ardında öyle; bari güleyim!
Hadi alınma! Hüsrân olduğunu nerden bileyim?

Diyeceğin yok mu? Hem çağırdın, hem neden susarsın?
İnleyip inleyip şiddetle kime zehir kusarsın?
Yahu kimsin? Gözümde sanki bir yerden anımsarsın!
Ellerinle niçin şiddetle yüzü-gözü ovarsın?

Dur! Sakın söyleme; dilimin ucunda, hatırlarım!
İnsanlık ölmedi ya! Yaralıya yardıma varım,
Yabancı sanma beni! Bak! Hep ele yorar dostlarım!
Ettik bir laf işte; o kadar da değil, kızma canım!

Yo, öyle bakma bana! Beynimi bulandırıyorsun!
Orda oturmuş, bakışlarla alay mı ediyorsun?
Rahatsız olduysan giderim! Niçin konuşmuyorsun?
Uzaktasın sanki; ağzın işliyor, çıkmıyor sesin!
Lâ havle, velâ kuvvete, çattık be! Var-git be adam
Dimağın çalışmıyor mu ne, yoksa var mı kafadan?
Ulan; aynanın içteki de, dıştaki de aynı can!
Meğer Çilekeş’in tek dostu aynadaymış, aynadan!
(Gemlik/Bursa)