Vefalı Yar Şiiri - Uğur Musab Şahin

Ben vadide esen karayel,
Sen bayırların rüzgârgülü
Ben sarp kayalarda şahin
Sen kafesin tutsak bülbülü

Ben, dik yamaçlara alışık
Sen yüreği pır pır kardelen,
Ben sımsıkı saran sarmaşık
Sen lodos, bende karı eriten

Ben sam rüzgârıyla savrulan,
Sen çölde, suya hasret sarnıç.
Ben denizde tuz, karda buz
Sen baharda, göçen kırlangıç

Ben koya demir atmış gemi,
Sen limanda mendil sallayan
Ben son demde, rotarlı gemi
Sen gül dalı, sahilde ağlayan.

Sen rüzgârda sığındığım koy
Ben yapıştığın son kuru dal.
Sen bahçemde fidan, selvi boy
Ben fincanlarından çıkan fal

Sen aşka açılan bir pencere,
Ben başında esen deli rüzgâr
Sen ruhumda aydınlık gece,
Ben sahilde azgın dalgalar.

Sen mor açan gelin çiçeği
Ben kışta yağan çiğ ve kar.
Sen müjdeci, uğur böceği
Ben sana aşık, zavallı yar.
2009