Vefakarın Vefası Şiiri - Vedat Fazıl

Sen nasıl okursun
Bilmem bu yazdıklarımı
Bende bendeki yüreği sorgularken
bildiğim için yazıyorum itiraflarını
Bana yine seni sevdiğini söylecek
Vazgecmemi istemiyecek
hepsinden kötüsüde umudun bitdiği yerde bile,
'Üzülme bekle' diyecek.
Geceleri gündüzleri sayacağım
Anlatcak bana 'sencil'anlayacağım
Biliyorum nedenlerini sorup coçuklar gibi ağlayacağım
Sonra bulutların ardınki güneş gözlerim ışıl ışıl gülümseyeceğim
Yani o işte Cocuklar gibi sevineceğim
Ne zaman bitecek söyle vefasız arsızlığı bu yalnızlığın
Ne zaman bitecek umarsızlığı cananın
Vazgectinse gözlerimi sil ellerinle
vazgecdinse hazırım haydi uzatma söyle
Aldırmadın biliyorum gidişime
Döneceğimi söylesemde nafile
sen beklemiyorsun gelişimmi sana ne
Bende Ey aşk sıra bende.....!
Şimdi sen beni dinle

Ağıtlar bitdi özlemin hasretin kalesi yıkılacak
seni yazıyorum harman olmuş yüreğimle
seni yazıyorum.....!
Bu aşk kocaman kitap olacak
Bu kitap tüm aşkı bilenlerin olsun dedim ya.....!
Mahşere kadar bu kitap okunacak
Mahşerde ateşi sen oacaksın
bu Kitap seninle beraber yakılacak

Sevenin intazarı.....!