Ölüme hasret öiümsüzüm ben
Gülüne hasret toprağım ben
Bir bâde gerek ammâ kim vere
Şu vahdet iline vefakârım ben
Aklımı bâşımdan alan mâh güzel
Mahcubum pür-yâre amma neden
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta