Ölüme hasret öiümsüzüm ben
Gülüne hasret toprağım ben
Bir bâde gerek ammâ kim vere
Şu vahdet iline vefakârım ben
Aklımı bâşımdan alan mâh güzel
Mahcubum pür-yâre amma neden
Bir goncayı sevip ey dil hâr-ı gama
Şu vahdet iline vefakârım ben
Ey Şah'ı cihan sana lâyık ne'ola
Sadık hakk'a giden ikrarı unutma
Bahşet ey Peygamber-i âlî-cenâb
Şu vahdet iline vefakârım ben
Kayıt Tarihi : 12.7.2021 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Insan vefası ile ölçülebilir Vefa insanı insan yapan en güzel değerdir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!