Ey bel'ak toprak sorar kalırım sana
Vecalı gönüller çıkaren kara sevdalardan
Meşum mehlika göz kırparmış uzaklardan
Nedir bu arsızlık,nedir bu istizamlık !
Ben de sorar oldum dertlere,göz kırpar oldum ışıklara
Bilmem neredendir ?
Aksadan baktı didar kimse bana
Sarı gülşenler seslendi bitab yolunda
Bıraktım toprak sorularıyla dolu kalbimi
Karşı konulamaz bir edayla yanan gönüllere.
Asude ervahlara,bülend cerhlere
Nidalar yükselir o yanan gözlere.
Belki lüzmu yoktur fani kelamlarımın
Sanma ki gözlerin sevdam kadar vefakardır
Üzerine değildir bekası,felaketidir asrın
Bilirsin;hayatın cilvesi,hayatın kahpeliği aşikardır.
Kayıt Tarihi : 6.12.2023 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!