Tutupta geceyi bırakmamalı bugün,
Sımsıkı sarılıpta siyah örtüye,
Oturup hiç bir şey düşünmemeli!
Yasak! daha sonra ama ille de,
İlle de ölüm aklına gelmemeli.
Sonra,
Bırakıp duygularını sokaklara,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Gerçekten öyle... gece boyunca kurduğumuz ne varsa silinip gidiverir sislere karışarak... Oysa karşıladığımız şafaktır. Çoğu zaman, gün ışıyınca utanırım geceden sarkan düşlerimden ötürü... Size de olur mu bilmem...
Bu şiirde şair olmanın rüştünü ayrımsadım. Zaten bu işin kalın çizgilerle hudutları yok. Yürek işi...
Yüreğinizden öpe...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta