Tutupta geceyi bırakmamalı bugün,
Sımsıkı sarılıpta siyah örtüye,
Oturup hiç bir şey düşünmemeli!
Yasak! daha sonra ama ille de,
İlle de ölüm aklına gelmemeli.
Sonra,
Bırakıp duygularını sokaklara,
Ayak seslerini duyaraktan usul usul,
Caddeler boyu yürümeli.
Kim ne derse desin, önemli değil
Ama biri ansızın ille de ” MERHABA” demeli.
Geceden sonra gün ışırken,
Oturup iki dize şiir yazmalısın.
Armağan olsun diye o geceye,
Gecenin duvarlarına asmalısın.
Ve lakin,
Gün doğarken her şey bitecektir,
Dağılacaktır tekmil kurulu düşler.
Neden böyle dar, böyle kısa,
Neden vefakar değilki geceler!
Dağarcık - Ardahan
Ferah YılmazKayıt Tarihi : 27.9.2006 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gecenin vefasızlığı....
Bu şiirde şair olmanın rüştünü ayrımsadım. Zaten bu işin kalın çizgilerle hudutları yok. Yürek işi...
Yüreğinizden öpe...
TÜM YORUMLAR (1)