Vefa semti Şiiri - Uğur Bayram

Cami avlusun da voltalıyorum kalabalık düşüncelerle
Ve bir ses yükletiyor minareden : Allahu Ekber Allah u Ekber
Yer gök şahit olarak yazılıyor deftere
İnsanlar kalabalık, yek vücut alınıyor tekbir: Allah u Ekber
Şuur suda kayıp olmuş bir balık
Dağılıyor kalabalık

Dönüyor gönahkar bir çift ayak
Yerde parke taşları, eziliyor karanlık
Düşünceler dönüyor fahişe yataklara
İnsan yine aynı insan : acımasız, gaddar ve vefasız

Birden bire geldin aklıma
Kalbimin ta orta yerinde bir sızı
Ahh etsem geçer mi acaba? bilemiyorum
Yürüyorum nereye gittiğimi bilmeden
Yolun nereye varacağını görmeden

Saat, bilmem bu gün günlerden kaçı
Varlığımı ispat edebileceğim hiçbir şeyim yok,
Karanlıkta kaybolmaya yüz tutmuş kelimelerimden başka
Yıldızların arasında saklanıyorum.
Saklanmak bahane kendimden kaçıyorum

Kasabanın ağırlığından kaçtım
Vurdum kendimi dağlara
Kimsesiz bir hiç olup, hiçkimsenin gitmediği bir yer olmak isterdim
Sessiz bir mağara buldum, oturdum düşlerimin ortasına
Leylasını arayan mecnun gibi düştüm yollara
Kimsesiz ve bilinmez diyorlara
Su gibi toprağa sıza sıza.