Vefâ odur ki...
Vefâ odur ki
izin vermez
unutmaya.
Unutan kadar
unutturanda
suçludur
kendini...
Her vakit
gel denmez
dost olana.
Kapı kapanmaz
yolu gözlenir
baş tâcı
gönül içre
buyur edilir
dost.
Lâfın tamamı
ya câhile
ya gâfile
söylenir.
Ne gelene
git denir
ne gidene
gel.
İnsan olan
halden bilir...
18.01 - 15 OCak 2009
Başakşehir - İStanbul
Kayıt Tarihi : 19.3.2010 23:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!