vefa ; vefasızlara yüreğini şiir yapmaktı,
gece yanmak, gündüz güneşi olmaktı.
aynı acılara ağlamaktı.
gamzelerinin çukurunda papatya sarısı açmaktı.
aynı göğün altında uyumak, aynı yağmurda ıslanmaktı.
umuda giden yolda Umursuzca yalnız bırakılmamaktı.
vefa sendin,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta