vefa ; vefasızlara yüreğini şiir yapmaktı,
gece yanmak, gündüz güneşi olmaktı.
aynı acılara ağlamaktı.
gamzelerinin çukurunda papatya sarısı açmaktı.
aynı göğün altında uyumak, aynı yağmurda ıslanmaktı.
umuda giden yolda Umursuzca yalnız bırakılmamaktı.
vefa sendin,
vefa bendim,
vefa bizdik,
Issız bir yüreğin başında buz tutmak
erimek erimik tükenmek.
Kayıt Tarihi : 8.8.2021 08:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sabah saatlerinde yazdım
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/08/vefa-neydi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!