Vefa ile Vefasız Şiiri - Adnan Deniz

Vefa bir gün bir köprüde vefasızla karşılaşırlar. Hemen başlar ağzı laf yapmaya, vefasızın. Çok yorgunum, vefa der, beni sırtına alsana.
Der ki, vefa--"Pek makbul biri değilsin. Beni görmesen, pekâlâ yürüyecektin. Çıkart cehrendeki o maskeni, adam ol, birazda yürüsene kendin.
Vefasız derki---Kolay mı sanıyorsun vefasızlığı, vefasızlık benim görevim. Bilsen her yanım yoruluyor, rol kesmekten. Olamıyorum bir türlü kendim.
O bencillik yok mu vefa! Beni bu hale koyan bencillik yok mu, bizi biz olmaktan çıkaran.
Vefa dedi ki--Bilmek gerekir kıymetini iyiliklerin. Açken bir ekmek vereni, karnımız doyunca itmek değil. Bütün var olanı beraberce Paylaşmak, birlikte yemek gerekir.
Ama dedi vefasız---Kurnaz olan yaşıyor bu hayatta, hadi söyle vefa, biz kurnaz olmayalım mı? Hayatı çok mutlu yaşamayalım mı?
Dedi ki vefa--Mutluluk paylaşmak vefasız, değerini bilmek yapılanın. Değerini bilmezsen, seni bırakır gider hep dostların.
Ne dostu? Dedi vefasız sırıtarak. Dosta sırtını Dayamak! Çıplak ayakla yürümek gibidir ateşte. Her bağırtın zevk verir dost dediğin herkese.
Yok dedi vefa--Dost dedi ---Çok yol yürüyendir, dertleri üleşendir. Dostuna yardım eden vefayı ebedi bilendir. Sen dedi vefa, bencillikle bir olmuşsun, onunla gidiyorsun yola. Bir bak, sen nasıl bakarsan, sana öylece bakar ayna.
Yorgun düşmüşsün belli ki, hiç dostun olmamış. Bak yine laflanıyorsun hiç olmazsa vefayla.
Yok dedi vefasız. Ben de senin gibiydim önce. Çok kazıklar yedim ince ince. Bende isterdim, yüzümde gülücükler, gezmek isterdim elimde iyiliklerle.Ama benim böyle olmam, Onların ettiklerinde. Neyleyim yani dedi vefasız. Karşılık veremem ki iyiliklerle ettiklerine.
Dedi ki vefa, vefasıza. Dost edinmek çok yol gitmek demek. Dost edinmek, sabırla örmek demek ilmek, ilmek. Çok emek ister, ondan sonra gerekir, vefa dilemek. Çek git yoluna kardeş, beni kendimle bırak. İşte köprü, atmak istiyorsan kendini köprüden at. Bana ikiyüzlü olma, yalana gerek yok. Çek git yoluna. Senin şu yaptığın şey dahi vefasızlık demek.
Çekip gittiler yollarına ikisi de. Hala vefasız, bencillikle yoldaşlık yapıyor, ona kimse yaklaşmıyor. Vefa, ilmek ilmek dokuyor dostluğu, vicdanla birlikte dolaşıyor. Vefa kendi işinde. Vefasızlık, kendine düşeni yapıyor.