Kaş, göz derken takıldı da pürçeğe,
Kondu gönül bir mevsimlik çiçeğe.
Adım adım ölüm denen gerçeğe,
Yürürken yollarda vefa görmedim.
Noksanlarım katmerledi sancıyı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
