Kaş, göz derken takıldı da pürçeğe,
Kondu gönül bir mevsimlik çiçeğe.
Adım adım ölüm denen gerçeğe,
Yürürken yollarda vefa görmedim.
Noksanlarım katmerledi sancıyı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
