Vefa Desem!. - Garip Çoban

Engin Demirci
941

ŞİİR


61

TAKİPÇİ

Vefa Desem!. - Garip Çoban

Muhabbet dediğin gönülde karşı karşıdır.
Zaman insana neler getirmez, seni götürdüğü gibi.
Her derdin bir dermanı var.
Yüzbin defa git desen gidemem ki!..

Bu gönül toprağında doğdum.
Hem türküm var, hem aşkım.
Zaten bir başına duygular sarar.
Sular gider hep senin gibi.
Yağmur duasına çıkarım.
Her gün biraz daha getirir bulutlar kokunu.

Göç etmek mi, gönlü yok etmek mi?..
O gönülde toprağında, sevgi tohumunda.
İçim var dökülü dökülü, akar silemezsin.
Yüzüne gülerim dürülen zamanın.
Sevgi her şeye gerek.
Gece aynasında bir şey görüp çıkanı anlamamak gibi halim.

Bu topraklarda içim var dökülü dökülü.
İnancım sana bağlı vatan toprağım.
Dilime dokunma hüzün fazla konuşuruz.
İçime dokunma şiir yüzüne gülerim.
Ama ben insanım.
Yaratılanı yaratandan ötürü severim.
Her şey bitmek için başlıyor.

Mahalle oyunlarından başladım çizdiğim hayata.
Ne olur demeden, neler oldu neler.
Olan oldu.
Neye gerek bu göçler.
Ama gözyaşları akar içimdeki çoçuğun.
Gülsem ne olacak yetimsem.
Oysa biraz gülümsemeyle.
İnsanlara dua tadında sevmeyi öğretmek en iyisi.
Yırtık elbiselerim bir hoş şimdi anılarda.
Göçmek mi?..
Öyle bir göç ki.
Öbür göçlere benzemez.
Bizim derdimiz önce bizle.

Şehrin sesi bir çılgınlık getirir insana.
İçduygularda kavrulurken sevgi.
Ağlamalar sızlamalar nasıl yayılır hayata.
Görsene acı acı, nice acıyı yendi.
Gözüm ne gördüyse içimde kaldı.
Dışım yalnızlıklara inat sevgiyle, acıyı yendi.
Çünkü benim sevgimin adı mülteci.

Yeniden başladım yaşamaya duayı öğrendikçe.
Gitmez olsun her yeni başlangıç zor olanda.
Yoksulun eseridir, dağbaşında akan Çeşme.
Bu garip dünyada ben yadırgadım yerimi.
Sende yadırgama beni ölüm.
Şavkı vuran duygulardan d/üşüyoruz.
Yarına seslenerek, kaç sevgi olacak sanırsın!..

Düşün hayali gibi bir sen varsın orda.
Gelmiş bulundum rüyana sevincin o kadar olur.
Seninle sevgiye tutunacak misafirliğim.
Başkalarının acılarında uyusam.
Bu son olsa, acılarımın utancını bulsam.
Hayat denen her şeyde, biz hiçiz.
Dünyanın derdi bitmez, çok şükür.
Ölüm var ve şikayetlerimle sustum!..
Yaşanmayan şeyler tartışılıyor.

Nasırlı usta ellerle deli deli akmaktır alınterinden huyu.
İlk aşkıdır hep yakan.
Gönüllere rahatlık verir, öyle bir göç ki.
Bırakıp gidemem, öksüzlüğün ne olduğunu bilirim.
Duada olanla sevgi bağım sonsuz.

Yudum yudum kana kana içerim.
Gönül okşamalarının yüceliğini de bilirim.
Dünyanın bahçe duvarından atlarım.
Gömülmeden karanlıklara, toprağa gömülenleri severim.
Özgürlüğü var dua etmenin.
İşlenmeden buğday dibek taşında.
Keşkek diye bir aş gelir mi hiç sofrana.
(Y.ed)

Engin Demirci
Kayıt Tarihi : 1.8.2017 00:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Bismillahirrahmanirrahim Hiç kimse kendisi için gizlenen Müjde ve mutluluğu bilemez. (Secde -17 )

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Canan Akpınar
    Canan Akpınar

    yaşamın içinden geçerken dokunduğumuz hissettiğimiz her ne varsa bizi biz yapıyor...
    Gidenlerden kalan yaşanmışlıklar, tende kalan koku yürekte kalan iz ve tüm duvar yazılarında kalan isimler...
    perdelerimiz var gözlerimize çektiğimiz keşkelerimiz var dilimizde.. ağır yanık kokularda ağır sevdalarımız...ve bir duaya tutunuşlarımız var... Güneş gibi aydınlatan inancımız...

    saygılar şair..
    yüreğinize sağlık...

    Cevap Yaz
  • Nermin Seyratlı
    Nermin Seyratlı

    Yaratılanı Yaratan'dan ötürü sevmek... Öyleyse nedir bu dünyadaki kin ve öfkenin kaynağı? Kimi kime şikayet etmekteler? Oysa sevgiyle sarılabilmek varken ve sevgideki mucizeye inanmak varken, neden karanlıklarda kalmış bu yürekler?

    Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum Engin Bey. Selam ve saygılarımla.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Engin Demirci