Vefa Demeye Mecbursun Şiiri - Alican Ay

Vefa demeye mecbursun
Cefa bir kafeste dursun
Sefa kafese kilit olsun
Hüzünden kurtulmaya sevgiyi aramaya
Vefayı tanımaya mecbursun

Tertemiz bir kalpte bulunmaya
Hep birlikte ter akıtmaya
Bedene post değil
Ruha dost aramaya
Sevgi ve nefreti ayırmaya mecbursun

Vefa demeye mecbursun
Silkinmek için dostluğa mahkumsun
Bazen bir dua için açılan avuçların içinde
Bazen duaya muhtaç bir yoldaşın kalp çemberinde
Sevgiye sebeb, duanın sesine mecbursun

Yürümez bu dünya, kul sevgi demeyince
Kucak açılmazsa katı yüreğe kimse demez ince
Yıkmak kolay değil öyle dostluğu, ta ki kul gönülden sevince
İnsanı sevmeye, sevilirken sevilmeye
Vefa ile yaşamaya mecbursun

Vefa demeye mecbursun
Çünkü kalpler sevgiye muhtaç
Sevgi ise kalplere en iyi ilaç
Kalbi sevgiyle yaşatmaya
Dünyaya sevgiyle bakmaya mecbursun

Ağacın verdiği meyveye sevgisi gibi
Mecbursun ağaçta bir meyve olmaya
Gülün toprağa bağı gibi
Mecbursun toprağı terinle sulamaya
Geleceğe sevgi ile bakmaya mecbursun

Mecbursun dünyaya kucak açmaya
Sarılanın ötesinde saran olmaya
Güllerin dibinde menekşe koklamaya
Kederi kötülemek yerine vefayı tanımaya
Hayatı bir bütün kılmaya mecbursun

Vefa demek istiyorum bir kez daha
Vefa: nefeslere paha biçilmez
Tüm dünyaya seslenmek kardeş demek
Tüm rüyaların konusuna sevgiyi sinmek
Hayata tutunmak için Vefa demeye mecburum